Αντί αφιερωμάτων…

Πριν από κάποια χρόνια είχαν γραφτεί τα λεγόμενα Αφιερώματα για τους ποδοσφαιρικούς πρωταγωνιστές της κοινωνίας των Θεσπιών. Το μέγεθος του καθενός εξαρτιόταν από τα προς σάτιρα στοιχεία του χαρακτήρα του καθενός και τη διάθεση του συγγραφέα. Όμως, τα χρόνια περνούν και το γέλιο μετά κλασιμάτων που μας προκάλεσαν τα τότε κείμενα ανήκουν στο παρελθόν. Το παρόν έχει απλώς ζέστη και παραπάνω κιλά…

Εντούτοις, εχθές το βράδυ φύσηξε λίγο και ο ύπνος πήρε τον GMT στον καναπέ του. Παρόλα αυτά ιδρώτας εκκρινόταν ασταμάτητα από το ακάθαρτο κούτελό του. Μα δεν έκανε τόση ζέστη! Έκλεισε κανείς το παράθυρο ή περίεργα όνειρα ξετυλίγονται στο  παρανοϊκά ανόητο μικρονόων νου του; Σαν σε θερινό σινεμά έκατσε ο κοιμώμενος GMT αναπαυτικά και απόλαυσε το ονειρικό φιλμ που απαντούσε στο ερώτημα «πώς θα είναι άραγε οι παίχτες αυτής της φουρνιάς μετά από 30 με 35 χρόνια»;

Ήταν λέει ο GMT ένα απόγευμα του Αυγούστου στο Ρημόκαστρο το 2047 και περπατούσε προς το γήπεδο Θεσπιών. Βάδισε αργά, σαν ταινία του Αγγελόπουλου. Ήθελε να απολαύσει την ησυχία του απογεύματος μιας και οι Θεσπιείς είχαν φύγει από την πόλη για διακοπές και οι δρόμοι ήταν σχεδόν άδειοι.

Σταμάτησε γύρω απ’ το μεγάλο σιντριβάνι που περιβάλει τη βάση του θεόρατου αγάλματος του ιστορικού Θεσπιέα Λουκά Νίτση. Λίγοι απ’ τους νέους ήξεραν την ιστορία του. Αυτός, όμως, τις ήξερε όλες… Πέταξε μέσα μια νέα δραχμή και ευχήθηκε να τελειώσει κάποια στιγμή το γήπεδο στο Ελαφόκαμπο. Συνέχισε…

Πέρασε απ’ την παλιά αγορά. Ξεχασμένος κάπου εκεί καθόταν ο Γ. Σελλιανίτης. Έπινε μπύρες, αν και ο γιατρός τού είχε πει το απ’ το 2030 να τις κόψει. Χοντρός, με ψαρό μαλλί. Σοβαρό και τσεκουράτο ύφος κοίταζε όποιον περνούσε και χαμογελούσε με νόημα. Άλλοι λένε ότι απλώς σφιγγόταν. Ήταν μαζί με δυο μεσήλικες. Το Νίκο και τον Χάρη.

Κατηφόρισε ο GMT σιγά-σιγά προς το γήπεδο. Άκουγε πολλές φωνές μέσα στην ησυχία. Έφτασε στα φανάρια του Μπαμπούλα, όπως λεγόταν ο κόμβος. Εκεί έχει μια μπουτίκ ρούχων. Η μικρή Π. Μπαμπούλα λένε ότι θέλει να ξαναφτιάξει καφετέρια στη θέση της μπουτίκ που διατηρεί η μάνα της με τη θεία της. Στο ίδιο μέρος που είχε ο παππούς της ο Βαγγέλης. Αλλά θα πιάσει; Το Κέντρο της πόλης έχει μεταφερθεί εδώ και χρόνια προς τον Ελαφόκαμπο.

Απέναντι, υπήρχε ένα κέντρο συνεστιάσεων. Το έχει αγοράσει πια ένας παλιός παίχτης του Θεσπιακού. Ο Κ.Κ.. Τώρα εκεί κυριεύει το μάτι σου ο Καθεδρικός Ναός Θεσπιών-Λεονταρίου που έφτιαξε ο νέος αγοραστής. Εκεί τελέστηκαν και γάμοι που απασχόλησαν τον Θεσπιακό Τύπο. Για παράδειγμα εκεί νυμφεύτηκε ο 70χρονος Π. Μαρίνης την εκλεκτή της καρδιάς του, τη διάσημη ηθοποιό του αρχαίου θεάτρου της Κοιλάδας των Μουσών, την 23χρονη κα Camila-Maria Tsoula το γένος Herb (ο πατέρας της είχε τις ομώνυμες πίπες). Κουμπάρος ήταν ο Σπύρος Μεϊδάνης. Όχι ο μπουζουξής. Αυτός είναι σε κέντρο απεξάρτησης και δεν ξέρουμε την τύχη του. Ο εγγονός του είναι. Σπύρος κι αυτός, ασχολείται με την προστασία σε νυχτερινά μαγαζιά των Θεσπιών, ενώ έχει και δύο τηλεοπτικούς σταθμούς.

Τη νύφη την έφερε ένας λίγο μικρότερος φίλος του γαμπρού με το Innova του. Ο Χάρης. Ο Χάρης δεν βλέπει καλά πια και για αυτό μπροστά του έβαλαν ένα δεκαχίλιαρο ώστε να τον καθοδηγούν προς τον Καθεδρικό. Ο παππούς του Μεϊδάνη, πριν πέσει στα βαριά, ήταν πολύ καλός φίλος με τον μπάρμπα-Χάρη.

Ο «Γρηγόρης» άναψε και ο GMT ξεκίνησε να μαζεύει αργά, σαν ρουφηξιά τσιγάρου από βαρυποινίτη, τον δρόμο. Πέρναγε κάτω από τις μαρκίζες των καταστημάτων που ξεφύτρωναν όπως οι άσπρες τρίχες στο κεφάλι του Βαρθαλάμη. Sex shops, εταιρίες διεθνών μεταφορών, καταστήματα λιανικής, πρακτορεία διαγαλαξιακών ταξιδιών, Κέντρα Αδυνατίσματος.
Επ! Αυτόν τον ξέρει! Αυτός που βγήκε τώρα με το πι απ’ το Taste & Diet είναι ο φίλος του ο Β. Στάθης! Πώς έγινε έτσι ο λαμάκας;!; Η κοιλιά του φτάνει στα πόδια του. Σαν τον παπα-μανώλη στρουμφάκι έγινε; Πώς να κατουράει ο γερο-Βασίλης; Ευτυχώς που ακόμη είναι ευλύγιστος. Προχωρά και βλασφημά. Λένε ότι εδώ και καιρό το έχει χάσει. Ο GMT πάει πιο κοντά να ακούσει. «Πέτα τη μπάλα ρε Μάκη!», «Μαλάκα Μουλκιώτη, πίσω ήμουν, δεν με είδες;!», «ρε κόουτς, τι να κάνω με τους μαλάκες;!;» και άλλα τέτοια. Τελικά το χούι βγαίνει τελευταίο… Έπρεπε να προχωρήσει.

Και προχώρησε. Το αθλητικό γλιστρούσε στο πλακόστρωτο που «έπαιζε» σε κάθε πάτημά του. Κοίταζε τους κύβους του δρόμου μέχρι που δύο τσοπανοπάπουτσα εμφανίστηκαν. Σταμάτησε απότομα και νευρικά σήκωσε τα μάτια. «Σωτήρη!» λέει ο GMT και καλωσορίζει πίσω τον φίλο Sotoros. Μόλις είχε βγει απ’ τη φυλακή. Όχι δεν ήταν τζόγος στη μέση. Ο Σωτήρης είχε στρώσει. Σπούδασε κοινωνική ψυχολογία στην Οξφόρδη και είχε περγαμηνές. Σε μια διάλεξή του, όμως, στο Μαυρομμάτι με θέμα «Ελληνική κοινωνία: Χούντα και Σύνδρομο της Στοκχόλμης» τον κυνήγησαν. Γλύτωσε στα 18 του, την πάτησε στα –ήντα του. Για να τους αποφύγει μπήκε σε ένα μισάνοιχτο παράθυρο του πολύ-χώρου που είναι στην πλατεία. Αυτό ήταν. Βρήκαν τα αποτυπώματά του όταν η Σήμανση έψαξε για το ποιος διέρρηξε την έκθεση του Θ. Κάπρου με θέμα: «Ο ντανταϊσμός μέσα απ’ το ούτι ενός λυράρη!». Έλειπε το έργο «Η αγχωμένη Προβατίνα είναι πάντα πιο σκληρή»! Τα είπαμε για λίγο. Μα δεν είχε πολλά νέα…

Ο GMT έφθανε σιγά-σιγά στο γήπεδο. Πρόεδρος της ομάδας του Θεσπιακού είναι ο Άγγελος Στάθης. Έφθασε εκείνη την ώρα με την ροζέ Ferrari του. Κόκκινη την αγόρασε αλλά την πλένει κάθε μέρα εκεί στη ράχη του Ρημοκάστρου που τώρα είναι απλώς ένα προάστιο.

Όλα τα πιτσιρίκια έμειναν με το στόμα ανοικτό. Ανοίγει η πόρτα του πολυτελούς αυτοκινήτου και κατεβαίνουν δύο λευκοφορεμένοι κύριοι. Πάνε στη θέση του οδηγού και ανοίγουν την πόρτα. Με άψογο στυλ κατέβηκε. Κοκκαλιάρης περπάτησε χωρίς βοήθεια προς την πόρτα του γηπέδου. Οι αρθρώσεις του έτριζαν σαν γκαραζόπορτα. Ένα κοριτσάκι άρχισε να κλαίει. Ήταν η κόρη του Πέτρου του Χρήστου. Τα είχε, λένε, με τον γιο του Πέτρου του Μπόγρη. Τόσος τρόμος.

Στην πόρτα του γηπέδου τον περίμενε ο Κώτσο Παπ. «Σήμερα…», φώναξε το μεγάφωνο, «…τιμάται ο παλαίμαχος Κώτσο Παπ για τα 40 χρόνια στον πάγκο του Θεσπιακού». Μάλιστα, από τη μία ομάδα παίζει και ο Κιούσης. Καλός φίλος όλων των μορφών της δεκαετίας του ‘00. Γρήγορος ακόμη. Κολπατζής και ορεξάτος σαν να ήταν 18 χρονών. Αιώνιος Κιούσης. Όλοι του λένε να σταματήσει, αλλά ο Νικόλας δεν πείθεται με τίποτα. «Ο πατέρας μου…», λέει, «μού είπε πριν φύγει για το Λος Άντζελες, ότι θα σταματήσω τη μπάλα μόνο όταν η μάνα μου βρει το πτυελοδοχείο του Κάδμου! Εκείνος ξαναπάει στους LA Galaxy και σε 15 θα κλείσει την καριέρα του στις Πλαταιές!».

Επιτέλους, ο GMT πήρε θέση να δει τον εορταστικό αυτόν αγώνα. Όρθιος δηλαδή καθότι δεν υπήρχε εξέδρα. Μια η κρίση, μια κάτι πολυ-χώροι, μια το ένα μια το άλλο, το έργο δεν είχε τελειώσει. Δίπλα του έφεραν έναν κύριο με σκοτεινό πρόσωπο. Ντυμένος σαν κρεμμύδι κατακαλόκαιρο κάθισε δυσανασχετώντας για την πλαστική καρέκλα που του έβαλαν. Τράβαγε με ιδιοτροπία τον οροκαλόγηρο. Πίσω του μια ευγενική μορφή ζητά στον GMT να κάνει λίγο πιο δίπλα γιατί ο κυριούλης γκρινιάζει ότι δεν χωρά. Ο GMT συστήθηκε. «Νάσια» απάντησε η νεαρά κυρία με αποφασιστικό στυλ. Δεν είναι δυνατόν, σκέφτηκε ο οδοιπόρος μας. Ο γεράκος που ταλαιπωρεί τους γύρω του είναι… είναι… ο Παναγιώτης!

Πήγε κοντά του και του μίλησε. Εκείνος δεν τον καλοάκουγε. Ο GMT φώναζε σαν κριάρι. Ο Παναγιώτης είχε ξεχάσει να πατήσει το ON στο μικροτσίπ του ακουστικού των αυτιών του. Μίλησαν πολύ ώρα. Μέχρι σχεδόν να τελειώσει το μπουκαλάκι με τον ορό. Σε κάποια φάση η Νάσια έρχεται να αλλάξει το εν λόγω μπουκαλάκι. Το κρεμά. Πιάνει το σωληνάκι παλάμη-παλάμη για να δει εάν κυλά με τον σωστό ρυθμό ο ορός μέσα του. Φτάνει στην σύριγγα και βλέπει αν είναι σωστά τοποθετημένη. «Μα τι νεανικό χέρι!» Σκέφτεται η Νάσια. «Ορίστε;!;» σκέφτεται έντρομη. Κοιτά και βλέπει τον GMT να έχει πάρει τον ορό του πατέρα της! Δεν άντεξε ο GMT την ιδιοτροπία του Δρίτσα και τη συνεχή διαφωνία του παλιόγερου και… του πήρε τον ορό. Τον χρειάστηκε ο ίδιος… Η Νάσια σάστισε και τράβηξε τον ορό απ’ τα χέρια του GMT και…

…και ο GMT χτύπησε το χέρι του με το άλλο. Ήταν ένα κουνούπι που τον τσίμπαγε. Το μούλικο. Τώρα βρήκε; Τώρα που τελείωνε και ο αγώνας; Τι ώρα να ήταν; Ξύπνησε και είδε το κινητό του. Έγραφε μία μετά τα μεσάνυχτα και ένα SMS. «Αύριο 7 το απόγευμα προπόνηση στο καινούργιο. Γιώργος Δρίτσας».